İnsanlık doğuştan gelen özelliği gereği kendini konuşarak ifade ediyordu; ta ki milattan önce 3500’lü yıllarda yazıyı icat edene kadar. O gün bugündür iki iletişim biçimini kullanıyoruz.
Kimi konuşmayı kimi de yazmayı daha fazla tercih ediyor. Herkesin kendine göre gerekçeleri farklı. Konuşmak daha rahat ve daha hızlı bir eylemdir. Yazmak ise daha çok emek ve daha çok zaman istiyor.
Çalışma hayatında 10. yıldayım ve iletişimci olduğum için görevim gereği sürekli yazdım ve yazıyorum. Elbette konuşmak da çok keyifli ve eğlenceli, ben de çok severim. Aile, akraba ve eş dost meclislerinde doyumsuz sohbetler hepimizin hayatında olduğu gibi benim hayatımda da var, olması gerektiği kadar.
Özellikle anneannemle sohbet ise ayrı bir lezzet, deyim yerindeyse "neşe küpü"dür.
Geçen yıllar içerisinde şunu anladım ki ben yazı adamıyım, iç dünyam şifa buluyor. Bu mutluluğumun sırrını İtalyan şair ve yazar Cesare Pavese’nin şu sözü çok iyi ifade ediyor:
"Yazmak güzel şey; hem kendine hem bir kalabalığa konuşmak gibi iki zevki birleştiriyor."
Başkalarının yazdığını okuduğumda da ayrı bir tat alırım. Çünkü çağlar öncesinde yaşamış bir insanla konuşma fırsatı buluyorsunuz, o günlerde dünyanın şartları ve insanların psikolojilerine dair çeşitli ipuçları yakalıyorsunuz ve çağımızla kıyaslama yapıyorsunuz.
Ayrıca, yazı konuşmadan daha kalıcı, "Hatırda kalmayan satırda kalır."
Bir gün kendi kendime dedim ki, "Madem yazmayı seviyorsun, dijital dünyada niçin kendine özel bir alana sahip değilsin?" Bunun üzerine kişisel bir web sitesi kurmaya karar verdim ve işte karşınızdayım.
Merhaba, ben Yusuf Çelik.
Tanıştığımıza memnun oldum efendim.
DİĞER YAZILARI 